Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2016

ΚΙ ΕΠΕΙΤΑ ΕΓΩ, Ο ΝΕΚΡΟΣ




Και εγδυνόσουνα. Και φορούσες εσύ αραχνοΰφαντο νυχτικό και εγώ απ' έξω τα σάβανά μου. Η κάμαρά σου ευγενική, χαριτωμένη, μικρή, αρωματική κι απ' έξω απέραντος, μαύρος ο δρόμος. Τώρα κάτσε εσύ και κοιμήσου, εγώ τραβώ. Η μουσική ας προηγηθεί. Άγνωστοι κόσμοι, πεθαμένοι αστέρες, πλανήτες με χρυσές ουρές, ας έμπουν μπροστά. Ο γαλαξίας ας ακολουθεί σαν χρυσή διαδήλωση. Έπειτα ας παραταχθούν τα εξαπτέρυγα των ερώτων. Έπειτα ο ίππος μου ο πολεμικός. Κι έπειτα εγώ, ο νεκρός.

~ Ρώμος Φιλύρας ~ 
   (1898 - 1942)



 

Δεν υπάρχουν σχόλια: